jeden i pół.

-Hahahahhahahah! Serio?!? Lol, jak ona wtedy musiała wyglądać - śmiała się na cały głos Blair
-Hahah no! Nie wyobrażasz sobie tego, cały autobus się lał
-Dziewczyny nie jesteście same w samolocie. Inni może - na przykład ja - chcą spać. - podeszła do nich pani Croswors
- Przepraszamy, ale tak sobie trochę wspominamy.
- To róbcie to dalej, ale po cichu.
  Przyjaciólki nie mogly zasnąć. Wszyscy wokół ucieli sobie drzemkę, bo nie oszukujmy się - 13 godzinna podróż jest nieco męcząca. Jenny miała czas dla siebie żeby odpocząć. Przez cały czas gdy była w domu musiała zajmowac się młodszą siostrą, bo jej mama prowadziła gabinet stomatologiczny. Prawie nigdy nie miała czasu dla siebie. Czasem znajdowała chwilę żeby przejść się do Starbuks'a z przyjaciółki i na wyjście do kina jeszcze wtedy ze swoim chłopakiem - mianowicie Mike'm.
- Ej kumasz, że dobiłam do30K obserwujących na twitterze?! Lol, przecież mam go pół roku. - powiedziała Jenny
- No wow, ale zauważ, że Justin RT cię 4 razy więc ok. Ja mam dopiero 7K...
- Oj tam, nie smutaj. Ej masz słuchaj, masz może sluchawki, bo ja spakowałam do walizki ... (-.-)
  Blair pokiwała głową twierdząco i wyjęła słuchawki z torby. Dziewczyny słuchały " Pumped up kids", niezauważywszy, że nad ich głowami zapaliło się światełko ozaczające " PROSZĘ ZAPIĄĆ PASY". Dopiero kiedy usłyszała głos pilota wstała, żeby powiadomić śpiące z tyłu koleżanki. Steewardessa cofajaca się z wózkiem i dzbankiem kawy w ręku przechodziła akurat koło dziewczyny. Nagle zatrzęsło całym samolotem, a kobieta potknowszy się wylała całą zawartość dzbanka na Jenny.
- Jezus Maria! Przepraszam panią bardzo - już przynoszę ręcznik... yy.. może jakiąś czekoladkę dla osłody humorku?
- Nie.. nie trzeba... Ale ręcznikiem nie pogardzę...
- Przepraszam panią bardzo serdecznie, prosze usiąść, ja już przynoszę...
  W tym momencie wszystkie oczy z samolotu zwróciły się na . Ta nawet się nie zarumieniła, bo już  takie sytuacje często miewała. Kiedyś na przykład jechała metrem. Wsiadając było pełno ludzi i ledwo co zmieściła. Gdy metro ruszyło, dziewczyna zorientowała się, że jej plecak został na zewnątrz. Musiała tak jechać przez 10 minut.
- Proszę, ręcznik... i na prawdę baardzo panią przepraszam.
- Nie szkodzi.. jakoś sobie poradzę - odpowiedziała . Odwróciła się do Blair i zapytała czy może w podręcznym ma jakąś bluzkę na zbyciu.
- Taa... czekaj wyjmę - odpowiedziała.
Jenny  otrzymała bluzkę od przyjaciółki, i poszła się przebrać, a gdy wróciła, rozłożyła krzesło, i poszła spać...